Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΑΘΜΟΣ: ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΠΟΛΙΤΚΗ ΛΟΓΩ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΛΟΓΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ, ΣΤΕ 4467/2012


Απόφαση σταθμός θεωρείται η απ. 4467/2012 του ΣτΕ καθώς για πρώτη φορά, αναγνωρίζεται υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της δίκης και αποζημιώνεται πολίτης για την ηθική βλάβη που υπέστη

Απόφαση – σταθμός θεωρείται η υπ. αριθμ. 4467/2012 [PDF] απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας καθώς για πρώτη φορά, κατ’ εφαρμογή του ν. 4055/2012, αναγνωρίζεται υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της δίκης και αποζημιώνεται πολίτης για την ηθική βλάβη που υπέστη λόγω της υπερβολικής καθυστέρησης της απονομής δικαιοσύνης.

Ειδικότερα, η υπόθεση είχε ως αντικείμενο την πρόσληψη δικηγόρου στη θέση του Νομικού Συμβούλου του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας. Ένας εκ των υποψηφίων άσκησε αίτηση ακύρωσης ενώπιον του ΣτΕ στρεφόμενος κατά της 89/16.4.2003 απόφασης του Πρυτανικού Συμβουλίου του εν λόγω Πανεπιστημίου, με την οποία επελέγη για τη θέση έτερη υποψήφια, κατά παράλειψη του αιτούντος.

Η αίτηση ακύρωσης κατατέθηκε στις 30.6.2003, η υπόθεση εισήχθη προς συζήτηση στο Γ’ Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου και η εκδίκασή της προσδιορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο της 6.5.2004. Μετά από επανειλημμένες αναβολές, η υπόθεση τελικά συζητήθηκε στις 5.2.2009. Η απόφαση δε, δημοσιεύτηκε στις 20.10.2011ενώ η καθαρογραφή αυτής ολοκληρώθηκε στις 17.1.2012 και η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο δύο ημέρες αργότερα. Συνεπώς, αν υπολογισθεί το χρονικό διάστημα από την κατάθεση του δικογράφου μέχρι τη δημοσίευση της επίμαχης υπ. αριθμ. 3267/2011 απόφασης, προκύπτει ότι η διαδικασία ενώπιον του ΣτΕ διήρκεσε συνολικά οκτώ (8) έτη και τέσσερις (4) μήνες.

Ο αιτών - δικηγόρος, βάσει των διατάξεων των άρθρων 53 και 58 του ν. 4055/2012, κατέθεσε αίτηση για δίκαιη ικανοποίηση λόγω υπερβολικής υπέρβασης της διάρκειας της διαδικασίας. Να σημειωθεί ότι ο εύλογος χαρακτήρας της διάρκειας μιας διαδικασίας εκτιμάται σύμφωνα με τις συνθήκες της υποθέσεως και αφού ληφθούν υπ’ όψη τα κριτήρια που καθιερώνει το άρθρο 57 παρ. 1 του ν. 4055/2012, και συγκεκριμένα, η πολυπλοκότητα της υπόθεσης, η συμπεριφορά του προσφεύγοντος και των αρμοδίων αρχών καθώς και η σημασία (διακύβευμα) της διαφοράς για τους ενδιαφερόμενους.

Εν προκειμένω, ο αιτών ισχυρίζεται ότι οι συνεχείς αναβολές δεν οφείλονταν σε δική του υπαιτιότητα καθώς ο ίδιος ουδέποτε κατέθεσε σχετικό αίτημα. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης, οι πολυάριθμες αναβολές χορηγήθηκαν είτε αυτεπαγγέλτως, είτε κατόπιν αιτήσεως του Πανεπιστημίου ενώ σημαντική καθυστέρηση προκάλεσε η εκ μέρους της Διοίκησης επανειλημμένη παράλειψη αποστολής στο δικαστήριο των στοιχείων του φακέλου της υπόθεσης. Περαιτέρω, υποστηρίζει ότι η υπόθεση, έχουσα ως αντικείμενο την αιτιολογία πράξεως με την οποία επελέγη συνυποψήφιός του για τη θέση του Νομικού Συμβούλου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, δεν παρουσίαζε καμία ιδιαιτερότητα ή αποδεικτική δυσκολία. Τέλος, το διακύβευμα της υπόθεσης είναι ήσσονος σημασίας καθώς η πρόσληψη δικηγόρου στη θέση Νομικού Συμβούλου ανωτάτου εκπαιδευτικού ιδρύματος αφορά πρόσθετη απασχόληση και δε συνδέεται με τη διαβίωση του ενδιαφερομένου. Το Δικαστήριο, εκτιμώντας τα ανωτέρω στοιχεία, κατέληξε ότι πράγματι η διάρκεια της δίκης υπήρξε υπερβολική ξεπερνώντας τα όρια της εύλογης διάρκειας και εν τέλει, επιδίκασε στον αιτούντα το ποσό των 4.800 ευρώ για ηθική βλάβη καθώς, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο κείμενο της απόφασης, «η καθυστέρηση αυτή προκάλεσε πράγματι στον αιτούντα ηθική βλάβη, συνιστάμενη στην αγωνία, την ταλαιπωρία και την αβεβαιότητα που υπέστη κατά τη διάρκεια της όλης διαδικασίας, για την αποκατάσταση δε της βλάβης αυτής κρίνεται δικαιολογημένη η επιδίκαση εύλογου χρηματικού ποσού ως δίκαιη ικανοποίηση του αιτούντος».

Ο κ. Αντώνης Αργυρός, Αναπληρωτής Νομικός Σύμβουλος του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε σχετικό σχολιό του[Link, πλήρες κείμενο] επί τη απόφασης του ΣτΕ, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι “Η (νέα) ισχύουσα διαδικασία για την καταβολή αποζημίωσης λόγω καθυστέρησης έκδοσης δικαστικής απόφασης από την ελληνική Δικαιοσύνη προβλέπεται για πρώτη φορά στα άρθρα 53 έως 58 του Ν. 4055/2012. Μέχρι τώρα οι Έλληνες πολίτες προσέφευγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όταν η ελληνική Δικαιοσύνη καθυστερούσε στην έκδοση απόφασης και οι καταδίκες της χώρας μας είναι ήδη αρκετές....Το πρόβλημα της βραδύτητας απονομής της δικαιοσύνης αγγίζει τόσο την Πολιτική όσο και την Διοικητική δικαιοσύνη. Δεν είναι προς τιμήν της Χώρας η καταδίκη της για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, λόγω της αδικαιολόγητης βραδύτητας απονομής της Δικαιοσύνης”.

http://www.lawnet.gr

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ σχολιάστε κόσμια