Τροποποίηση της ρύθμισης των οφειλών ως προς το ποσό των μηνιαίων καταβολών – ΕιρΑθ 434/Φ.328/2012 [Τροποποίηση της ρύθμισης των οφειλών ως προς το ποσό των μηνιαίων καταβολών - Προσωρινός καθορισμός μηδενικών καταβολών]
[...] Ο αιτών με την υπό κρίση αίτηση του επικαλείται μεταβολή της εισοδηματικής του κατάστασης και ζητά την τροποποίηση της με αριθμό 221/Φ376/2011 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου περί ρύθμισης των οφειλών του βάσει του Ν 3869/2010 και ειδικότερα ζητεί την μη καταβολή των μηνιαίων δόσεων προς τους πιστωτές του.
Με το ανωτέρω περιεχόμενο η αίτηση αρμοδίως φέρεται για συζήτηση στο δικαστήριο τούτο κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας των άρθρων 741 έως 781 ΚΠολΔ (άρθρο 3 Ν 3869/2010). Είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στην παρ. 4 του άρθρου 8 του Ν 3869/2010 και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσία.
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα του αιτούντος που περιέχεται στα με ίδιο αριθμό πρακτικά της παρούσας, το φάκελο του αιτούντος που ανοίχθηκε με την επιμέλεια της γραμματείας του δικαστηρίου τούτου με την κατάθεση της αίτησης του άρθρου 4 παρ. 1 του Ν 3869/2010 επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 221 Φ376/2011 απόφαση αυτού του δικαστηρίου, της οποίας ζητείται η τροποποίηση, καθώς και από τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, αποδείχθηκαν κατά την κρίση του δικαστηρίου τα ακόλουθα: Επί της από 13.5.2011 και με αριθμό κατάθεσης 376/13.5.2011 αίτησης ρύθμισης των οφειλών του αιτούντος προς τους αναφερόμενους σ’ αυτήν πιστωτές του βάσει του Ν 3869/2010, εκδόθηκε η με αριθμό 221/Φ376/2011 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, η οποία δέχθηκε εν μέρει την αίτηση του και ρύθμισε τις οφειλές του έναντι των πιστωτών του, ορίζοντας να καταβάλλει μηνιαίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των 420 ευρώ, συμμέτρως διανεμόμενο μεταξύ των πιστωτών του, διέταξε την εκποίηση δύο ακινήτων του αιτούντος και εξαίρεσε από την ρευστοποίηση την κύρια κατοικία του επιβάλλοντας σ’ αυτόν να καταβάλλει για τη διάσωση της το ποσό των 63.750 ευρώ πληρωτέο σε 180 ισόποσες μηνιαίες δόσεις, οι οποίες θα αρχίσουν να καταβάλλονται την 1.1.2015. Το Δικαστήριο που εξέδωσε την ανωτέρω απόφαση, προκειμένου να προβεί στην πρώτη ρύθμιση, ήτοι τον καθορισμό του ποσού των μηνιαίων καταβολών από τα εισοδήματα του αιτούντος προς τους πιστωτές του επί τετραετία, συμμέτρως διανεμόμενο μεταξύ τους, έλαβε υπόψη τα εισοδήματα του αιτούντος που ανήρχοντο από την εργασία του στο ποσό των 865,94 ευρώ, από τα οποία ποσό 439,50 ευρώ ελάμβανε μηνιαίως ως αποδοχές από την εργασία του στην επιχείρηση εμπορίας κοσμημάτων – ωρολογίων του Ν.Β. και ποσό 426,35 ευρώ ελάμβανε από την εργασία του ως διανομέας στην επιχείρηση ψητοπωλείου του Γ.Δ. Αντίθετα δεν υπολόγισε ως εισόδημα, όπως εσφαλμένα ισχυρίζεται ο αιτών, το ποσό των 300 ευρώ που εισέπραττε ο τελευταίος μέχρι δύο μήνες πριν από τη συζήτηση της κύριας αίτησης ως ενοίκιο από μία γκαρσονιέρα της ιδιοκτησίας του, της οποίας διετάχθη με την ανωτέρω απόφαση η εκποίηση. Τα εισοδήματα ωστόσο του αιτούντος, μετά τη συζήτηση της αιτήσεως του περί ρυθμίσεως των οφειλών του και τη δημοσίευση της ανωτέρω απόφασης, όπως βασίμως υποστηρίζει ο αιτών και όπως αποδείχθηκε, μειώθηκαν σημαντικά. Ειδικότερα ο αιτών απολύθηκε από την βραδινή εργασία του στην επιχείρηση ψητοπωλείου του Γ.Δ., όπως προκύπτει από την από 21.12.2011 καταγγελία σύμβασης εργασίας, λαμβάνοντας ως αποζημίωση το ποσό των 287,18 ευρώ. Μοναδική πλέον πηγή εισοδήματος του αιτούντος για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών του και την εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων του αποτελούν οι μηνιαίες αποδοχές που λαμβάνει από την εργασία του στην επιχείρηση εμπορίας κοσμημάτων – ωρολογίων του Ν.Β. και οι οποίες ανέρχονται στο ποσό των 439,50 ευρώ. Αποτέλεσμα ωστόσο της ανωτέρω σημαντικής μείωσης των εισοδημάτων του αιτούντος είναι το ποσό των μηνιαίων καταβολών από τα εισοδήματα του προς τους πιστωτές του επί τετραετία, που ορίστηκε στο ποσό των 420 ευρώ με την με αριθμό 221/Φ376/2011 απόφαση του δικαστηρίου τούτου, να καλύπτει σχεδόν όλο το μηνιαίο εισόδημα του και να καταλείπεται μόλις το ποσό των 20 ευρώ για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών του. Όπως προκύπτει από τα προεκτεθέντα, συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούντος οι προϋποθέσεις του άρθρου 8 παρ. 4. Επομένως πρέπει να τροποποιηθεί η με αριθμό 221/Φ376/2011 απόφαση του δικαστηρίου τούτου ως προς το σκέλος της πρώτης ρύθμισης, ήτοι ως προς το ποσό των μηνιαίων καταβολών του αιτούντος προς τους πιστωτές του επί τετραετία. Ωστόσο επειδή το εισόδημα του αιτούντος είναι μόλις 439,50 ευρώ, το επόμενο χρονικό διάστημα ο αιτών δεν μπορεί να διαθέσει κάποιο ποσό προς ικανοποίηση των πιστωτών του χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η διαβίωση του. Κατόπιν αυτού θα πρέπει, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 8 παρ. 5 Ν 3869/2010 να οριστούν προσωρινά μηδενικές καταβολές, συγχρόνως δε να οριστεί νέα δικάσιμος μετά από δέκα μήνες προκειμένου να ελεγχθεί η μεταβολή των εισοδημάτων του, καθότι ο αιτών είναι πολύ νέος σε ηλικία, μόλις 29 ετών και πρέπει να προσπαθήσει να εξεύρει εργασία ώστε να προσδιοριστούν μηνιαίες καταβολές επί τετραετία και εν συνεχεία να μπορέσει να πραγματοποιήσει τις ήδη ορισθείσες μηνιαίες καταβολές για την εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας και μοναδικής κατοικίας του. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται κατ’ άρθρο 8 παρ. 6 του Ν 3869/2010. [...]
Παρατηρήσεις
Εφόσον η αίτηση του οφειλέτη κριθεί νόμιμη και βάσιμη ακολούθως γίνεται η υπαγωγή του στη ρύθμιση του Ν 3869/2010. Ειδικότερα, ο οφειλέτης υποχρεώνεται να καταβάλει επί τετραετία κατά μήνα τις δόσεις που προσδιορίζει το δικαστήριο με βάσει τα κριτήρια της παρ. 2 άρθρου 8 Ν 3869/2010. Ένα από τα κριτήρια αυτά είναι και τα εισοδήματα του οφειλέτη. Η ρύθμιση αυτή γίνεται κατά τρόπο οριστικό. Ωστόσο σε περίπτωση μεταγενέστερης δηλαδή μετά την έκδοση της αποφάσεως μειώσεως αυτών παρέχεται από το νόμο η δυνατότητα στον οφειλέτη να επιδιώξει και επιτύχει τροποποίηση της αρχικής αποφάσεως κατά το μέρος αυτής που ορίζει μηνιαίες επί τετραετία καταβολές. Βάση μίας τέτοιας αιτήσεως αποτελεί η παρ. 4 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Αξία προς την κατεύθυνση αυτή έχει ο προσδιορισμός δικασίμου σε σύντομη δικάσιμο ώστε ο οφειλέτης να εκμεταλλευθεί εγκαίρως την προσδοκώμενη μείωση τη στιγμή που δεν είναι κατά νόμο δυνατή η εν μέρει ή εν όλω αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως ενόψει της παρ. 6 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Αυτό σημαίνει ότι ο οφειλέτης μέχρι τη συζήτηση της αιτήσεως τροποποιήσεως, αλλά και περαιτέρω μέχρι τη δημοσίευση της αποφάσεως που θα δέχεται τουλάχιστον εν μέρει την αίτηση τροποποιήσεως πρέπει να καταβάλει κανονικώς τα ποσά που έχει ορίσει η απόφαση. Ωστόσο η δυσχερής θέση του οφειλέτη στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών του διευκολύνεται από το δεύτερο εδάφιο της παρ. 4 άρθρο 8 Ν 3869/2010 κατά το οποίο το δικαστήριο μπορεί να προσδώσει στην τροποποιητική απόφασή του, με την οποία μειώνονται οι μηνιαίες δόσεις, αναδρομική δύναμη, εφόσον κατά κανόνα διατυπώνεται σχετικό αίτημα από την πλευρά του οφειλέτη.
Στη δίκη που έχει ως αντικείμενο την τροποποίηση της αρχικής αποφάσεως προς το σκοπό μειώσεως των μηνιαίων δόσεων εφαρμογή έχει και η παρ. 5 άρθρο 8 Ν 3869/2010 με σκοπό να ορισθούν με την τροποποιητική απόφαση όχι απλώς μικρότερες αλλά και μηδενικές καταβολές. Οι μηδενικές αυτές καταβολές είτε θα καλύπτουν ολόκληρο το υπολειπόμενο μέχρι τη συμπλήρωση της τετραετίας διάστημα είτε θα καλύπτουν μικρότερο διάστημα και δη μέχρι τη νέα δικάσιμο που θα ορίσει το δικαστήριο μετά παρέλευση πενταμήνου για να γίνει επαναπροσδιορισμός των μηνιαίων καταβολών. Η τελική επιλογή ανήκει στο δικαστήριο το οποίο θα κρίνει με βάση την κρισιμότητα των προβαλλομένων και αποδεικνυομένων περιστάσεων. Σημειώνεται ότι για να έχει αναδρομική δύναμη η απόφαση που ορίζει μηδενικές καταβολές σε τροποποίηση προηγουμένως εκδοθείσης αποφάσεως πρέπει τούτο να ορίζεται σαφώς στην δικαστική απόφαση. Διαφορετικά οι μηδενικές καταβολές αρχίζουν αμέσως μετά τη δημοσίευση της σχετικής δικαστικής αποφάσεως.
Η δυνατότητα τροποποιήσεως της αποφάσεως με την οποία ορίζονται επί τετραετία κατά μήνα καταβολές προβλέπεται στην παρ. 4 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Η τροποποίηση δηλαδή αναφέρεται στην περίπτωση της παρ. 2 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Κατ’ αρχήν δεν εφαρμόζεται για το τμήμα της αποφάσεως με την οποία διατάχθηκε ρευστοποίηση ρευστοποιήσιμων περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 9 Ν 3869/2010 ούτε για το τμήμα της αποφάσεως με την οποία έγινε από το δικαστήριο εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας του οφειλέτη και αυτός υποχρεώθηκε να καταβάλει μηνιαίες δόσεις με βάση την παρ. 2 άρθρο 9 Ν 3869/2010. Ωστόσο δεν μπορεί ν’ αποκλεισθεί δυνατότητα τροποποιήσεως της αποφάσεως και κατά τα άνω τμήματα με βάση τη γενική διάταξη του άρθρου 758 ΚΠολΔ εφόσον επήλθε μεταβολή πραγμάτων σε τέτοιο βαθμό που επηρεάζουν ουσιωδώς και τα τμήματα των άνω αποφάσεων, δηλαδή πρόκειται για μεταβολές πραγμάτων που αφορούν τη διαμόρφωση του περιεχομένου της υπό τροποποίηση δικαστικής αποφάσεως. Τέτοια μπορεί να αποτελέσει η επελθούσα μείωση της εμπορικής αξίας της κύριας κατοικίας, η οποία εξαιρέθηκε από την εκποίηση.
Η δημοσιευόμενη απόφαση είναι, καθόσον δύναμαι να γνωρίζω, από τις πρώτες, η οποία επιτυχώς εφήρμοσε τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 8 Ν 3869/2010 εν συνδυασμώ προς την παρ. 5 του ίδιου άρθρου ορίζοντας μηδενικές καταβολές μετά τη δημοσίευσή της και νέα δικάσιμο μετά πεντάμηνο διάστημα για τυχόν επαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών χωρίς να θίξει τα μέρη της προηγούμενης αποφάσεως με τα οποία κατ’ εφαρμογή των παρ. 1 και 2 του άρθρου 9 Ν 3869/2010 το μεν είχε διαταχθεί ρευστοποίηση δύο (2) ακινήτων του οφειλέτη το δε είχε διαταχθεί η εξαίρεση από την εκποίηση της πρώτης κατοικίας με υποχρέωση του οφειλέτη να καταβάλει σε μηνιαίες δόσεις το ποσό των 63.750 ευρώ που αποτελούσε το 85% της εμπορικής αξίας της πρώτης κατοικίας.
Αθανάσιος Γ. Κρητικός,
Αντιπρόεδρος ΑΠ, ε.τ.
Πηγή: EφΑΔ 1/2013, 83
http://www.nb.org
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ σχολιάστε κόσμια