Η υπόθεση ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1999, όταν το ζευγάρι απέκτησε το πρώτο του παιδί (κορίτσι) και ο κ. Φάτσο ζήτησε να καταχωρηθεί το παιδί του στα ληξιαρχεία με το επώνυμο της μητέρας του. Το αίτημα απορρίφθηκε από τις ιταλικές αρχές και το παιδί καταχωρήθηκε στα μητρώα με το επώνυμο του πατέρα του αλλά το ζευγάρι άσκησε έφεση στην εν λόγω απόφαση, υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε πρόβλεψη στην Ιταλική δικαιοσύνη, με την οποία να απαγορεύεται στην κόρη τους να φέρει το επώνυμο της μητέρας.
Παρά τις συνεχείς αρνήσεις των ιταλικών δικαστηρίων το ζευγάρι, ύστερα από μεγάλο δικαστικό αγώνα που κράτησε μέχρι το 2006, κατάφερε να υπάρξει απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, στην οποία σημειωνόταν ότι το σύστημα που ίσχυε και προέβλεπε την υποχρεωτική ονοματοδοσία των παιδιών με το επώνυμο του πατέρα βασίζονταν σε μία πατριαρχική αντίληψη περί οικογένειας και εξουσίας του πατέρα, είχε τις ρίζες του στο Ρωμαϊκό Δίκαιο και δεν ήταν πλέον συμβατό με τις συνταγματικές αρχές της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το Δεκέμβριο 2012 και αφού το ζευγάρι είχε ζητήσει την παρέμβαση του ιταλού υπουργού Εσωτερικών, ο νομάρχης του Μιλάνου εξουσιοδότησε εντέλει τους δύο συζύγους να αλλάξουν το επώνυμο του παιδιού τους. Ωστόσο το ζευγάρι είχε ήδη προσφύγει στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που καταδίκασε την Ιταλία για παράβαση των διακρίσεων και για παραβίαση του δικαιώματος στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. (in.gr)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ σχολιάστε κόσμια