Η ευρεία χρήση των τεχνικών ανάλυσης DNA έχει επιτρέψει πλέον μια πιο σφαιρική κατανόηση των αρχών που διέπουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Η βιολογική μας σύνδεση με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και η αρχή της κληρονομικότητας αποτελεί το μέσο για την βαθύτερη ανάγνωση του εαυτού μας. Γνωρίζοντας τους βιολογικούς μας συγγενείς, γνωρίζουμε και την «πληροφορία» που κουβαλάμε στο γενετικό μας υλικό. Με πόσους τρόπους όμως μπορεί να πραγματοποιηθεί μια εξακρίβωση βιολογικής συγγένειας; Ας υποθέσουμε ότι ένα παιδί θέλει να εξακριβώσει αν είναι γνήσιο τέκνο του πατέρα του. Ποια άτομα πρέπει να ελεγχθούν προκειμένου να έχουμε μια επιστημονικά έγκυρη απάντηση;
1.Πατέρας-παιδί. Η πιο κλασική μέθοδος για την εξακρίβωση μιας πατρότητας είναι ο έλεγχος του DNA του παιδιού και του υποτιθέμενου πατέρα. Δεδομένου ότι κάθε απόγονος κληρονομεί το 50% του DNA του από τη μητέρα του και το 50% από τον πατέρα του, η κατά το ήμισυ ταυτοποίηση του DNA του παιδιού με εκείνο του πατέρα μπορεί να μας αποδείξει τη βιολογική τους σύνδεση. Για ένα επιστημονικά έγκυρο αποτέλεσμα, θα πρέπει να έχουν χρησιμοποιηθεί στην ανάλυση τουλάχιστον 16 διεθνώς αναγνωρισμένοι γενετικοί δείκτες, η κατάλληλη πληθυσμιακή βάση δεδομένων ανάλογα με τη φυλή που ανήκουν οι συμμετέχοντες και η πιθανότητα πατρότητας να είναι ίση ή μεγαλύτερη του 99.99%. Η συμμετοχή της μητέρας στο τεστ προσδίδει μεγαλύτερη ακρίβεια στο τεστ αλλά παραμένει προαιρετική καθώς το τεστ θεωρείται έγκυρο και στις δύο περιπτώσεις.
2.Παππούς-Γιαγιά-παιδί. Το γενετικό υλικό του υποτιθέμενου πατέρα προέρχεται από το υλικό των γονέων του, δηλαδή των παππούδων του παιδιού. Έτσι, σε περιπτώσεις όπου ο πατέρας δεν βρίσκεται στη ζωή ή αδυνατεί να συμμετέχει στο τεστ, μπορεί να αναλυθεί το γενετικό υλικό των παππούδων και να συγκριθεί με εκείνο του παιδιού. Και εδώ θα πρέπει να έχουν χρησιμοποιηθεί στην ανάλυση τουλάχιστον 16 διεθνώς αναγνωρισμένοι γενετικοί δείκτες, η κατάλληλη πληθυσμιακή βάση δεδομένων ανάλογα με τη φυλή που ανήκουν οι συμμετέχοντες και η πιθανότητα πατρότητας να είναι ίση ή μεγαλύτερη του 99.99%.
3.Αδέρφια. Ένας άλλος τρόπος για την εξακρίβωση της πατρότητας είναι η σύγκριση του DNA του παιδιού με άλλα τέκνα του υποτιθέμενου πατέρα. Στην περίπτωση αυτή συστήνεται και η συμμετοχή της μητέρας. Η σύγκριση με το δικό της υλικό επιτρέπει το διαχωρισμό του DNA του παιδιού σε μητρικής και πατρικής προέλευσης, ώστε να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για τη σύγκριση με τα αδέρφια αυτό που προέρχεται από τον πατέρα. Ανάλογα με τον αριθμό των συμμετεχόντων ο αριθμός των γενετικών δεικτών ενδέχεται να αυξηθεί (16-23 γενετικοί δείκτες) προκειμένου να προκύψει ένα αξιόπιστο αποτέλεσμα.
4.Θείος/Παππούς-παιδί. Ένα διαφορετικό τεστ μπορεί να πραγματοποιηθεί στην περίπτωση που το παιδί είναι αρσενικό και υπάρχει διαθέσιμος αδερφός του πατέρα ή παππούς. Το τεστ αυτό ονομάζεται ανάλυση Υ χρωμοσώματος και περιλαμβάνει τον έλεγχο 16 γενετικών δεικτών στο Υ αντρικό χρωμόσωμα που μεταφέρεται αυτούσιο από κάθε αρσενικό άτομο σε όλους τους αρσενικούς απογόνους του. Έτσι, ο υποτιθέμενος πατέρας θα έχει το ίδιο Υ χρωμόσωμα με τον πατέρα του, τον αδερφό του αλλά και το γιό του. Η ταυτοποίηση του Υ χρωμοσώματος του παιδιού με αυτό του αδερφού του πατέρα ή του παππού αποτελεί ένδειξη της κοινής πατρικής γενιάς.
5.Συνδυασμός συγγενών. Εκτός από όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, η πατρότητα (όπως και κάθε άλλη βιολογική συγγένεια) μπορεί να ελεγχθεί με τη σύγκριση του DNA ενός παιδιού με τον κατάλληλο συνδυασμό συγγενών, στο DNA των οποίων θα αναζητηθεί το DNA του υποτιθέμενου πατέρα. Για τη δική σας μοναδική περίπτωση, συμβουλευθείτε τους Πραγματογνώμονες του Ευρωπαϊκού Κέντρου Γενετικής και Ταυτοποίησης DNA, DNAlogy.
Η επιστημονική ομάδα της DNAlogy
Εργαστήρια Γενετικής DNAlogy SA: Λ. Βουλιαγμένης 98, 16674, Γλυφάδα
Τηλ/Φαξ: (+30) 210 9650370
info@dnalogy.eu
www.dnalogy.eu
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ σχολιάστε κόσμια