Η ασφαλισμένη είχε υποβάλει την αρχική αίτηση συνταξιοδότησης τον Ιούλιο του 2008 και δεδομένου ότι είχε υπαχθεί στην προαιρετική ασφάλιση, θα έπρεπε να συνταξιοδοτηθεί από τον Φεβρουάριο του 2011. Εντούτοις της χορηγήθηκε η σύνταξη από τον Ιούνιο του 2012, με συνέπεια να χάσει συντάξεις δεκαοκτώ μηνών.
Συγκεκριμένα, ενώ η σχετική αίτηση της ασφαλισμένης εκκρεμούσε, της υπεδείχθη, λανθασμένα να υποβάλει νέα. Παράλληλα δε, απορρίφθηκε παρανόμως η αρχική επειδή δεν επαρκούσε ο πραγματικός χρόνος ασφάλισης όπως απαιτείτο. Ωστόσο, την ίδια ημέρα που εκδόθηκε η απορριπτική απόφαση, αναγνωρίστηκε από το Γραφείο Ειδικών Θεμάτων του ίδιου υποκαταστήματος ο ασφαλιστικός χρόνος που υπολειπόταν για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Στη συνέχεια, η ενδιαφερομένη υπέβαλε ένσταση, αλλά η Τοπική Διοικητική Επιτροπή (ΤΔΕ), την απέρριψε.
Η Αρχή διαπίστωσε:
α) τη μεγάλη καθυστέρηση στη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων από τους συναρμόδιους φορείς, καθώς το τ. ΤΕΑΥΕΚ απάντησε στην ασφαλισμένη με καθυστέρηση περίπου τριών ετών και β) την έλλειψη συντονισμού μεταξύ των συναρμοδίων μονάδων του ίδιου υποκαταστήματος και κυρίως, την εσφαλμένη εφαρμογή της νομοθεσίας. Τέλος, αμφισβήτησε τόσο τη σκοπιμότητα υποβολής της νέας αίτησης, όσο και τη νομιμότητα της απορριπτικής απόφασης.
Με την παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, η υπόθεση επανεξετάστηκε από την ΤΔΕ, με νέα εισήγηση στην οποία περιλαμβάνονταν οι θέσεις και οι επισημάνσεις της Αρχής. Τελικά, η ασφαλισμένη δικαιώθηκε, αφού αποφασίστηκε να της χορηγηθεί η σύνταξη από την ημερομηνία υποβολής της πρώτης αίτησης, δηλαδή από τον Φεβρουάριο 2011 και όχι από τον Ιούνιο 2012.
http://www.lawnet.gr/
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ σχολιάστε κόσμια