Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνήγορου του Πολίτη, ο Σύλλογος Λογοπαθολόγων – Λογοθεραπευτών Ελλάδος ζήτησε τη συνδροµή της Αρχής, προκειµένου να επισπευσθούν οι απαιτούµενες διαδικασίες για την έκδοση Προεδρικού ∆ιατάγµατος µε το οποίο να καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για την άσκηση από τους δικαιούχους του επαγγέλµατος της ειδικότητας «Λογοθεραπευτής».
Στο άρθρο 52 του ν. 2519/1997 ορίζεται ως προϋπόθεση έκδοσης του παραπάνω Π∆, η διατύπωση γνώµης από το Κεντρικό Συµβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ) προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, ο οποίος έχει την αρµοδιότητα ανάληψης της σχετικής νοµοθετικής πρωτοβουλίας. Κατόπιν έρευνας του Συνηγόρου του Πολίτη διαπιστώθηκε ότι το πρόβληµα έγκειται στην αναµενόµενη επί σειρά ετών γνωµοδότηση του ΚΕΣΥ.
Συγκεκριµένα, διαπιστώθηκε ότι η απαιτούµενη γνωµοδότηση εκδόθηκε αρχικά το 2000, αλλά δεν έγινε αποδεκτή κατά τον χρόνο εκείνο από τον τότε Υφυπουργό Υγείας. Το 2005 το ζήτηµα τέθηκε και πάλι υπ’ όψιν του ΚΕΣΥ από τη ∆/νση Επαγγελµάτων Υγείας του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας και το 2012 εκδόθηκε από το ΚΕΣΥ νέα γνωµοδότηση.
Ωστόσο, το ζήτηµα συνέχισε να παραµένει σε εκκρεµότητα, καθώς η προαναφερόµενη υπηρεσία ζήτησε τη συµπλήρωση της νέας γνωµοδότησης µε την αιτιολογία ότι: (α) ∆εν λαµβάνει υπ’ όψιν ότι στην Ελλάδα λειτουργεί τµήµα Λογοθεραπείας στις Σχολές Επαγγελµάτων Υγείας -Πρόνοιας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυµάτων, οι απόφοιτοι του οποίου έχουν συγκεκριµένες επαγγελµατικές δραστηριότητες σύµφωνα µε το Π∆ 96/2002 και (β) δεν θεσπίζει µεταβατικές διατάξεις.
Ο Συνήγορος του Πολίτη, µε έγγραφά του προς το ΚΕΣΥ ζήτησε την επίσπευση των απαιτουµένων διαδικασιών για τη συµπλήρωση της γνωµοδότησης που απαιτείτο, το συντοµότερο δυνατόν. Επεσήµανε, µεταξύ άλλων, ότι
(α) η υπέρµετρη καθυστέρηση συµµόρφωσης της Πολιτείας προς τα οριζόµενα στις σχετικές διατάξεις έχει δηµιουργήσει αίσθηµα δικαιολογηµένης αγανάκτησης στους ενδιαφερόµενους,
(β) ελλοχεύουν κίνδυνοι για τη δηµόσια υγεία, εφόσον όπως υποστηρίζουν οι ενδιαφερόµενοι, άτοµα τα οποία δεν έχουν τα απαιτούµενα προσόντα εφαρµόζουν θεραπευτικές µεθόδους και
(γ) επιβαρύνονται οικονοµικά τα ασφαλιστικά ταµεία τα οποία καταβάλλουν δαπάνες λογοθεραπείας σε άτοµα τα οποία, σε κάθε περίπτωση, δεν έχουν πιστοποιηθεί ως τα κατάλληλα για την άσκηση του συγκεκριµένου επαγγέλµατος.
Μετά την παρέµβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, το ΚΕΣΥ έθεσε υπ’ όψιν της Aνεξάρτητης Αρχής την υπ’ αριθµ. 3 απόφαση της 244ης/18.2.2014 συνεδρίασης της Ολοµέλειας του, µε την οποία αποφασίστηκε οµόφωνα η τροποποίηση της προγενέστερης γνωµοδότησης του 2012.
Μετά από αυτό, καταρτίστηκε σχέδιο Π∆ το οποίο, αφού υπογράφηκε από τον τέως Υφυπουργό Υγείας κύριο Μπέζα και προωθήθηκε στο Συµβούλιο της Επικρατείας για επεξεργασία. Συνεπώς, εκτιµάται ότι σύντοµα θα εκδοθεί το αναµενόµενο επί σειρά ετών Προεδρικό ∆ιάταγµα µε το οποίο θα καθορίζονται οι απαιτούµενοι όροι και προϋποθέσεις για την άσκηση της επαγγελµατικής δραστηριότητας «λογοθεραπευτής».
http://www.lawnet.gr/
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ σχολιάστε κόσμια